دموتکس هانوفر برای ایرانیان؛ شاید وقتی دیگر
دموتکس هانوفر سال گذشته یک تراژدی غم انگیز برای اغلب شرکت‌های ایرانی بود چه آنهایی که به صراحت نگرانی‌ها و ابهامات خود را اعلام کردند و چه آنهایی که به خاطر خرج دلارهای زبان بسته پشیمان بودند اما سعی کردند حفظ ظاهر کنند و بگویند نمایشگاه خوبی بود.
در اینکه نمایشگاه دموتکس ماهیتا رویدادی منحصر به فرد و بسیار مهم برای تمام شرکت‌های فرش و کفپوش دنیا و البته ایران است شکی نیست اما همانطور که هیچ کار ما در ایران با بقیه دنیا و استانداردهای رایج آن همخوانی ندارد همه ما در گوشه‌ای از ذهن خود در مورد اینکه دموتکس با توجه به شرایط فعلی چه جایگاهی برای تولیدکننده ایرانی دارد با ابهاماتی روبرو هستیم.
بحث اول تحریم‌ها و مشکلات بانکی است. اغلب شرکت‌های ایرانی حاضر در نمایشگاه تنها به مشتریان قدیمی خود دل خوش دارند تا با ملاقات آن‌ها در این رویداد بتواند به هر زحمتی شده روابط تجاری خود را با وجود وضعیت تحریم‌ها و اوضاع سیاسی و البته جدیدا ویروس کرونا زنده و سرپا نگه دارند و امید به یافتن مشتری جدید کم است و اگر هم مشتری‌ای مایل به همکاری باشد شرایط خاص خود را دارد که قطعا با فشار مضاعف بر روی شانه‌های تولید کننده همراه است.
بحث دوم عدم صدور ویزای آسان برای ایرانیان است که سال گذشته حتی برای غرفه گذاران نیز به درستی صادر نشد و هر شرکتی حداقل یک یا چند نیروی خود را به دلیل عدم صدور یا صدور دیر هنگام ویزا در بخشی یا کل نمایشگاه در اختیار نداشت. به نظر می‌رسد امسال نیز این مساله با توجه به بیماری کرونا و اعلام ایران به عنوان یکی از کانون‌های اصلی پاندمی شدیدتر هم بشود.
