پارچه جیر

کاربرد جیر برای دهه ها محدود به تهیه دستکش بود، صنعتگران در سوئد و سراسر اروپا متوجه پتانسیل جیر علاوه بر تهیه دستکش شدند. تولید جیر سپس به تولید جلیقه، کفش، کیف و دیگر محصولات گسترش یافت.
تولید جیر یک اتفاق نو در تاریخ است، اما انسان ها از مدت ها پیش از پوست حیوانات برای ساخت لباس و اکسسوری استفاده می کردند. شواهد ماقبل تاریخ نشان می دهد که در دوران نوسنگی افراد از پوست حیوانات به عنوان منبع اصلی برای تولید منسوجات استفاده می کردند و استفاده از پوست و چرم تاکنون ادامه یافته است. تفاوت اصلی چرم امروزی و نمونه ماقبل تاریخی تنوع محصولات چرمی و توانایی تکنیکی برای تولید متریال های چرم مدرن است.

پارچه ی جیر نیز جزو پارچه هایی است که منشا طبیعی دارند، این نوع پارچه در طی فرایندی خاص از پوست گوسفند، گوساله، بز و گوزن تولید می شود و در طی این فرایند سطح گوشتی آن به حالت مخمی تبدیل می شود. در سطح پارچه ی جیر بی نظمی هایی وجود دارد که به دلیل این که این نوع پارچه نوعی چرم نازک است این بی نظمی ها به عنوان چرم شناخته می شوند.

از جمله دیگر ویژگی های پارچه ی جیر می توان به زود کثیف شدن این پارچه اشاره کرد پس توصیه می شود که پارچه ی جیر از هر گونه خاک و چربی دور نگه داشته شود، همچنین پارچه ی جیر مقاومت بالایی دارد و هوا نمی تواند به آن نفوذ کند به همین دلیل می تواند از این نوع پارچه برای دوخت پالتو در فصول سرد استفاده کرد که به دلیل این که پارچه ی جیر حالتی بین چرم و مخمل دارد می تواند زیبایی پالتو را دو چندان کند.